Ерқанат Кеңесбекұлы 1986 жылы ақпан айының 13 жұлдызында Қарағанды облысында дүниеге келді. Қазіргі уақытта өлең жанрында еңбек етумен қатар, шет ел ақындарының мұраларын тәржіме етуде.

 

Ю.Визбордан

Жауын

Сол бір жазда 

жауын жауды толассыз...

Алғы күннің тақсыретін сезгендей.

Ескі плащ — көнерген шақ талассыз,

Салмағымен еңсемізді езгендей...

 

Енді мені қажеті жоқ аяудың!

Енді нені сөз етеміз құр босқа.

Көңілдерге түсірместен қаяу мұң

Тостағанға шарап құйып тұр досқа.

 

Тосырқаумен бір мұңайып,

екі өліп...

Тіршілікті жүреміз де місе қып.

Бізді ұнатқан жандар үшін көтеріп,

Біз жылатқан жандар үшін ішелік.

 

Сонау жазда жауын жауған дегбірсіз.

Қоңыр күзі күн шапағын үлгі еткен...

Таланыма ой тығылды тәбділсіз,

Жазылмаған кітап шығар — бұл көктем!

 

Кларнет

Қош айтуда біздің уақыт

қатарымыз сиреді.

Көз ұшында күзгі бақыт

қарға айналып биледі.

 

Ат қып мінген талшыбықты.

түймедақты үзген кез.

Жанға үйріп олқылықты

ғайып болды бірден тез...

 

Шартабақ күн жасырынды

арқасына шыңдардың.

Ұзатып сап ғасырымды 

айдың әнін тыңдармын.

 

Өткен шақтың бағасы артып,

терезеге телмірдік.

Қыркүйекті аласартып

желтоқсанға жеңдірдік.

 

Біздер өстіп жоғалармыз

сіңіп барып орманға.

Бір күрсініп қабарар күз

түймедақтар солғанда...

 

Армысыңдар, асқар таулар!

Армысыңдар, Асқар таулар!

Желкендері жер дейтұғын кеменің.

Күн кешуге асықпайтын төренің

тербететін жан сырының тереңін.

 

Қайран, қайран мәрт төбелер!

Маңдайынан сүйіп өткен таңғы леп.

Қалғанында жүрек сазып, жан жүдеп, 

Шалғайынан күн қоштасқан алғы рет...

 

Армысыңдар, асқар таулар!

Өздеріңмен иығымды тең көрген.

Шығып кеткен құмсағаттық шеңберден.

Достасу бар, қоштасу жоқ сендермен!